ผ้ากันน้ำ

1. Water-Repellent ผ้ากันน้ำ แบบกันได้ระยะแรก คือเมื่อมีน้ำสัมผัสกับตัวผ้า ผ้านั้นอาจกันซึมผ่านได้เพียงระยะเริ่มต้น น้ำที่กลิ้งบนผ้า ลักษณะเดียวกับน้ำกลิ้งบนใบบัว หากถ้าปล่อยทิ้งไว้ไม่ทำความสะอาด สักพักน้ำนั้นก็อาจจะซึมลงบนตัวผ้า ทำให้ผ้าชื้นและเปียกได้ในเวลาต่อมา เป็นที่นิยมกับผ้าบุเฟอร์นิเจอร์ เพราะเป็นการตกแต่งพิเศษที่ให้คุณสมบัติเพิ่มเติมกับตัวเนื้อผ้า และยังไม่ทำให้ผิวสัมผัสของเนื้อผ้าแตกต่างจากเดิมมากนัก
2. Water-Proof ต่างจาก Water-Repellent คือเมื่อน้ำมาสัมผัสกับตัวผ้าจะไม่ใช่แค่น้ำเกาะตัวได้ซักพักแล้วซึมลงบนตัวผ้า แต่น้ำนั้นจะไม่สามารถเข้าไปในเนื้อผ้าได้ 100% ไม่ว่าจะผ่านไประยะเวลานานแค่ไหนก็ตาม โดยส่วนใหญ่จะไม่นิยมกับผ้าบุเฟอร์นิเจอร์เพราะการตกแต่งกันน้ำแบบดังกล่าวจะส่งผลทำให้ผิวสัมผัสของเนื้อผ้าเปลี่ยนไปจากเดิมมาก ซึ่งจะแข็งและหยาบซึ่งคุณสามารถทราบถึงคุณสมบัติดังกล่าวของผ้า ได้ง่ายๆ จากการสังเกตุสัญลักษณ์ดังรูปด้านล่างนี้ 

      ประโชขน์ของ ผ้ากันน้ำ น้ำไม่สามารถซึมผ่านผ้าได้เมื่อน้ำหกใส่ น้ำจะกลิ้งอยูบนผ้าลักษณะเหมือน้ำกลิ้งบนใบบอน เมื่อโดนกาแฟ น้ำหวาน หกใส่ เราสามารถนำผ้าหรือกระดาษทิษชู่ ซับน้ำออกได้ ผิวของผ้าจะไม่ได้รับความเสียหาย ไม่เป็นคลาบติดผ้า ช่วยป้องกันผ้าจากความไม่ตั้งใจ  เหมาะสำหรับผ้าม่าน ผ้าบุโซฟา ผ้าบุเฟอร์นิเจอร์ ช่วยลดความเสียหายอันอาจเกิดขึ้นได้ สารกันน้ำที่เคลือบบนเนื้อผ้า จะช่วยปกป้องผิวของผ้าไม่ให้น้ำซึมผ่าน ถ้าเป็นผ้าที่ไม่ได้เคลือบ เมื่อนำหกใส่ จะเกิดความเสียหายทันที